Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ονοράτος (έπαρχος)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ονοράτος
Γενικές πληροφορίες
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
στρατιωτικός
Περίοδος ακμής4ος αιώνας
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΚόμης της εώας και Πραίτορας

O Ονοράτος (λατινικά : Honoratus) ήταν πολιτικός και στρατιωτικός του 4ου αιώνα, ενεργός κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Β ΄ (337–361).

Ο Ονοράτος εμφανίστηκε στις πηγές για πρώτη φορά πριν από το 353, όταν ήταν πρόξενος στη Συρία. Το χειμώνα του 353-354, υπηρέτησε ως κόμης της Ανατολής υπό τον Καίσαρα Κωνστάντιο Γάλλο έμεινε σε αυτή τη θέση μέχρι τα τέλη του 354. Το 355/357, ανέλαβε τη θέση του Πραιτωριανού έπαρχου της Γαλατίας, και το 357 αντικαταστάθηκε και μετακόμισε στη Βιθυνία. Μεταξύ 359-361, ήταν ο Πολοίαρχος της Κωνσταντινούπολης. Ενώ ήταν σε αυτή τη θέση, έλαβε την επιστολή 251 (360/361) από τον Λιβάνιο και προέδρευσε της δίκης του Αέτιου[1].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Martindale 1971, p. 439.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Martindale, J. R.; A. H. M. Jones (1971). «Honoratus 2». The Prosopography of the Later Roman Empire, Vol. I AD 260-395. Cambridge e Nova Iorque: Cambridge University Press