Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Κανάρη Μαρτίου 1864

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Κανάρη
Βασιλευομένη Δημοκρατία
Ημερομηνία σχηματισμού5 Μαρτίου 1864
Ημερομηνία διάλυσης16 Απριλίου 1864
Πρόσωπα και δομές
Αρχηγός ΚράτουςΓεώργιος Α΄ της Ελλάδας
Πρόεδρος ΚυβέρνησηςΚωνσταντίνος Κανάρης
Συνολικός αριθμός Μελών6
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμαψήφος εμπιστοσύνης από την Εθνοσυνέλευση (137 υπέρ - 87 κατά)
Ιστορία
Εκλογέςδιορισμένη από τον Βασιλιά
ΠροηγούμενηΚυβέρνηση Δημητρίου Βούλγαρη 1863
ΔιάδοχηΚυβέρνηση Ζηνοβίου Βάλβη 1864

Η Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Κανάρη 1864 (Μάρτιος - Απρίλιος 1864), (αποκαλούμενη την εποχή εκείνη Υπουργείον Κανάρη) διορίστηκε από τον βασιλέα Γεώργιο, όταν η προηγούμενη κυβέρνηση του Δημητρίου Βούλγαρη έχασε την εμπιστοσύνη της Εθνοσυνέλευσης. [1]
Επί των ημερών της υπογράφηκε η συνθήκης της ένωσης των Ιονίων νήσων με την κυρίως Ελλάδα.

Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[2]


Λειτουργία της κυβέρνησης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η νέα κυβέρνηση αποτελείτο από σημαντικές ιστορικές προσωπικότητες. Για τον λόγο αυτό αμέσως επιδοκιμάστηκε θερμά από την κοινή γνώμη. Ζήτησε μάλιστα και πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από την Εθνοσυνέλευση (137 υπέρ - 87 κατά).
Η εκλογή από το σώμα, του Επαμεινώνδα Δεληγεώργη ως προέδρου της Εθνοσυνέλευσης, στις 10 Απριλίου, ο οποίος ανήκε στους «Πεδινούς», εκλήφθηκε από την κυβέρνηση ως αποδοκιμασία της πολιτικής της και την οδήγησε σε παραίτηση.

Το κύριο μέλημα της κυβέρνησης ήταν η προετοιμασία για την ψήφιση του νέου Συντάγματος, και η απρόσκοπτη εκλογή των πληρεξουσίων των Ιονίων νήσων.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές - Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. σύμφωνα με τον συνταγματολόγο Ανδρέα Δημητρόπουλο, με αυτή τη κίνηση σηματοδοτείται η ρήξη με την Οθωνική περίοδο, όταν οι κυβερνήσεις κυβερνούσαν μόνο χάρη στην εμπιστοσύνη του Όθωνα προς αυτές. Από εδώ και πέρα, το ζητούμενο είναι πλέον η εμπιστοσύνη των σωμάτων και όχι των ατόμων. Ανδρέας Γ. Δημητρόπουλος: «Οι ελληνικές κυβερνήσεις 1843 - 2004», κεφάλαιο 17
  2. ΦΕΚ Α13 /1864