Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αττικόν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Κατά την αρχαιότητα ο όρος Αττικόν ήταν περισσότερο σε χρήση ως αρχιτεκτονικός όρος.

Συγκεκριμένα αττικόν ονομάζονταν το ανώτερο τμήμα ενός οικοδομήματος που ήταν πάνω από το γείσο της στέγης το οποίο χρησίμευε περισσότερο ως περίφραξη αυτής. Είναι ακριβώς αυτό που σήμερα λέγεται στηθαίο. Το αττικόν έφερε πολλές διακοσμήσεις καθώς και αγάλματα, κυρίως στη πρόσοψη, που έδειχνε έτσι να επιστέφει του οικοδομήματος. Το αττικόν φρουρίων και τειχών ήταν οι επάλξεις.

Στη ρωμαϊκή περίοδο εμφανίζεται ως είδος υπέργεισου κιγκλιδώματος. Μεγαλοπρεπέστερα όμως "αττικά" με πολυτελή διακόσμηση με γλυπτές παραστάσεις απαντώνται ιδιαίτερα στα ρωμαϊκά κτίρια και αργότερα σε νεότερη έξαρση σε όλα τα νεοκλασικά κτίρια.

Το αττικόν συνεχίζει να υφίσταται και σήμερα είτε ως στηθαίο, είτε ως κιγκλίδωμα σε όλες σχεδόν τις πολυώροφες οικοδομές ανά τον κόσμο.