Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πολυσυντροφικότητα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το δημοφιλέστερο σχέδιο σημαίας υπερηφάνειας της Πολυσυντροφικότητας, από τον Τζίμ Έβανς το 1995. Τρείς οριζόντιες γραμμές. Από πάνω προς τα κάτω: Μπλέ, κόκκινη, μαύρη. Στην κόκκινη (μεσάια) γραμμή στο κέντρο της σημαίας βρίσκεται το ελληνικό γράμμα "π", αρχικό της λέξης "Πολυσυντροφικότητα".
Το δημοφιλέστερο σχέδιο σημαίας υπερηφάνειας της Πολυσυντροφικότητας, από τον Τζίμ Έβανς το 1995.[1]
Η ατελειωτη καρδιά.

H πολυσυντροφικότητα είναι η πρακτική ή η επιθυμία για στενές σχέσεις με περισσότερα από ένα άτομα, με τη γνώση όλων των εταίρων.[2][3] Η πολυσυντροφικότητα έχει περιγραφεί ως «συναινετική, ηθική, και υπεύθυνη μη-μονογαμία».[4][5][6]

Οι άνθρωποι που ταυτίζονται ως πολυσυντροφικοί (polyamorous) απορρίπτουν την άποψη ότι η σεξουαλική και σχεσιακή αποκλειστικότητα είναι απαραίτητες για βαθιά αφοσιωμένες, μακροπρόθεσμες σχέσεις αγάπης.[7] Αυτοί που είναι ανοικτοί ή συναισθηματικά κατάλληλοι για πολυσυντροφικότητα, μπορεί να ξεκινήσουν μια πολυγαμική σχέση όταν είναι μονό ή ήδη σε μια μονογαμική ή ελεύθερη σχέση.

Οι πολυσυντροφικες σχέσεις είναι ποικίλες,[8][9] αντανακλώντας τις επιλογές και τις φιλοσοφίες των ατόμων που εμπλέκονται, αλλά με επαναλαμβανόμενα χαρακτηριστικά ή αξίες, όπως την αγάπη, την οικειότητα, την εντιμότητα, την ακεραιότητα, την ισότητα, την επικοινωνία και τη δέσμευση.

Σύγχυση δημιουργείται όταν η πολυσυντροφικότητα χρησιμοποιείται πλημμελώς με την ευρύτερη έννοια, ως γενικός όρος για διάφορες μορφές συναινετικά μη μονογαμικών, πολλαπλών σχέσεων[ασαφές] με τους εταίρους (συμπεριλαμβανομένου του polyamory), ή συναινετικές μη αποκλειστικές σεξουαλικές ή ρομαντικές σχέσεις.[10]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Thomas, Melody (22 Απριλίου 2019). «Pretty poly: Why non-monogamous relationships are all the rage». The Spinoff. TheSpinoff. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2022. 
  2. Sheff, Elisabeth (2016). When Someone You Love Is Polyamorous: Understanding Poly People and Relationships. Portland, Oregon: Thorntree Press. 
  3. Haritaworn, J.; Lin, C.-j.; Klesse, C. (2016-08-15). «Poly/logue: A Critical Introduction to Polyamory». Sexualities 9 (5): 515–529. doi:10.1177/1363460706069963. 
  4. Morning Glory Zell-Ravenheart. A Bouquet of Lovers (1990)
  5. Klesse, C. (2016-08-15). «Polyamory and its 'Others': Contesting the Terms of Non-Monogamy». Sexualities 9 (5): 565–583. doi:10.1177/1363460706069986. 
  6. Keenan, Jillian (June 13, 2013). «Marry Me. And Me: The case for polyamory. And while we’re at it, let’s privatize marriage.». Slate. http://www.slate.com/articles/double_x/doublex/2013/06/polyamory_should_be_legal_it_s_consensual_and_fine_for_children.html. 
  7. Klesse, C. (2011). «Notions of love in polyamory—Elements in a discourse on multiple loving». Laboratorium 3 (2): 4–25. http://www.soclabo.org/index.php/laboratorium/article/view/250/588. 
  8. Helen Echlin (November 14, 2003). «When two just won't do». The Guardian. https://www.theguardian.com/world/2003/nov/14/gender.uk. Ανακτήθηκε στις March 27, 2007. «For most people, the biggest stumbling block to polyamory is jealousy. But polys try to see jealousy less as a green-eyed monster than as an opportunity for character-building» 
  9. Schippers, Mimi (2017). Beyond Monogamy: Polyamory and the Future of Polyqueer Sexualities. NYU Press. 
  10. «Poly glossary». PolyMatchMaker.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2017.