Μυθιστορία του Ρου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μυθιστορία του Ρου
Ο Γουέις παρουσιάζει το βιβλίο του στον βασιλιά της Αγγλίας Ερρίκο Β΄, εικονογράφηση του 1824

Η Μυθιστορία του Ρου (γαλλικά: Roman de Rou) είναι έμμετρο χρονικό του Νορμανδού Γουέις που καλύπτει την ιστορία του δουκάτου της Νορμανδίας από την εποχή (μετά το 911) του Βίκινγκ Ρόλλο που ονομάζει Ρου, πρώτου ηγεμόνα της Νορμανδίας και γενάρχη του Οίκου της Νορμανδίας έως τη μάχη του Τινσεμπραί το 1106, κατά την οποία ο Ερρίκος Α΄ της Αγγλίας νίκησε και φυλάκισε για το υπόλοιπο της ζωής του τον αδελφό του και διεκδικητή του θρόνου της Αγγλίας Ροβέρτο Β΄ της Νορμανδίας και προσάρτησε το δουκάτο της Νορμανδίας στο Αγγλικό στέμμα. Θεωρείται εθνικό έπος της Νορμανδίας.[1]

Η συγγραφή άρχισε το 1160 και φαίνεται ότι ο ποιητής έκανε τις τελευταίες του αναθεωρήσεις στα μέσα της δεκαετίας του 1170. Η ρομανική γλώσσα στην οποία έγραψε ο Γουέις είναι η νορμανδική γλώσσα, μια διάλεκτος της παλαιάς γαλλικής γλώσσας.[2]

Παρουσίαση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την επιτυχία της Μυθιστορίας του Βρούτου (1155), που εξιστορούσε την ιστορία των Βρετανών, ο Ερρίκος Α΄ της Αγγλίας προφανώς ικανοποιημένος, ανέθεσε στον Γουέις να γράψει μια παρόμοια αφήγηση για την καταγωγή των Νορμανδών και τη νορμανδική κατάκτηση της Αγγλίας και του παρείχε μια θέση ιερέα με εκκλησιαστικές προσόδους στη Μπαγιέ του δουκάτου της Νορμανδίας. Ο Γουέις εγκατέλειψε την ιστορία του πριν την τελειώσει, ενημερώνοντας τον αναγνώστη στις τελευταίες γραμμές του Μέρους ΙΙΙ ότι ο βασιλιάς είχε αναθέσει το ίδιο έργο σε άλλον, που θεωρείται ότι ήταν ο Μπενουά ντε Σαιν-Μωρ.[3]

Ο Γουέις δεν αναφέρει απλώς ιστορικά γεγονότα. Προσθέτει σχόλια για τη ζωή και τον χαρακτήρα των ηρώων του και ιστορίες στις οποίες ο ανταγωνισμός μεταξύ Νορμανδών και Γάλλων είναι ένα επαναλαμβανόμενο θέμα. Μεγάλο μέρος είναι αφιερωμένο στον Γουλιέλμο τον Κατακτητή και τη τη νορμανδική κατάκτηση της Αγγλίας. Το έργο περιλαμβάνει επίσης μια αναφορά στην εμφάνιση του κομήτη του Χάλεϋ.

Το έργο είναι αξιοσημείωτο για το συνδυασμό ιστορικών γεγονότων και μύθων και, αν και δεν είναι ιστορικά αυστηρά ακριβές, αντανακλά τις πολιτιστικές και κοινωνικές αξίες της νορμανδικής περιόδου.[4]

Ως πηγές, ο Γουέις χρησιμοποίησε παλαιότερα λατινικά έργα, μεταξύ των οποίων το Gesta Normannorum ducum (1060) του μοναχού Γουλιέλμου της Ζυμιέζ, που αναφέρονταν στην ιστορία του δουκάτου και τους δούκες της Νορμανδίας, την προφορική παράδοση, πληροφορίες που είχε από αυτόπτες μάρτυρες, καθώς και από τον ίδιο του τον πατέρα.[5]

Η σχετική έλλειψη δημοτικότητας της Μυθιστορίας του Ρου μπορεί να αντανακλά την απώλεια ενδιαφέροντος για την ιστορία του Δουκάτου της Νορμανδίας μετά το 1204, όταν ο βασιλιάς της Γαλλίας Φίλιππος Αύγουστος κατέλαβε την ηπειρωτική περιοχή του δουκάτου και την ενσωμάτωσε στα εδάφη του βασιλείου της Γαλλίας.

Σύνθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μυθιστορία του Ρου αποτελείται από τρία μέρη:

  • μια αφήγηση 315 στίχων για τους δούκες με αντίστροφη χρονολογική σειρά, γνωστή ως Αύξουσα Χρονική. Ορισμένοι μελετητές πιστεύουν ότι προέρχεται από ένα ξεχωριστό έργο του Γουέις.
  • ένα τμήμα 4.425 στίχων σε αλεξανδρινό δωδεκασύλλαβο στίχο, γνωστό ως Μέρος II .[6]
  • ένα τμήμα 11.440 στίχων σε οκτασύλλαβο στίχο, γνωστό ως Μέρος III.

Ένα τμήμα 750 στίχων γνωστό ως Le Romaunz de Rou et des dus de Normendie που επισυνάπτεται σε ορισμένες εκδόσεις φαίνεται να είναι ένα πρώιμο προσχέδιο που εγκαταλείφθηκε και αργότερα ο ποιητής επεξεργάστηκε ξανά στην τελική έκδοση.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]